Uzaklarda bir köyde, çocuğu doğmadan kocası ölmüş, tek başına yaşayan
hamile bir kadın kendisine arkadaş olması için dağda yaralı olarak bulduğu bir
gelinciği evinde beslemeye başlar. Gelincik kadının yanından bir an bile
ayrılmaz.
Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça uysallaşır. Bir kaç ay
sonra kadının çocuğu doğar.
Tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır.
Günler geçer ve kadın bir gün bir kaç dakikalığına evden ayrılmak ve
yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır...
Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır. Aradan biraz zaman geçer ve
anne eve gelir. Gelinciği ve kanlı ağzını görür. Çılgına dönerek gelinciğe
saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı.
Tam o sırada içerdeki odadan bebeğin sesini duyar. Anne odaya yönelir...
Ve odada beşiği, beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran
parçalanmış bir yılanı görür...
Einstein'in söylediği rivayet edilen bir söz var:
"İnsanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor."
"İnsanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor."
ÖNYARGININ OLMADIĞI EN GÜZEL GÜNLER SİZLERİN OLSUN!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder